تنها به این می اندیشم که تورا چه نامم که شایسته ی مقام والایت باشد ....

تورا دوست می نامم که آمیزه ای باشد از محبت ،الفت،درایت و رأفت ،تورا به چه تشبیه کنم ؟به روشنی روز،به آرامی شب،به زلالی آب،به لبخند گل یا آواز دلنشین پرندگان،به هیچ کدام! زیرا تو از هر آوازه ای و پدیده ای بهتر و برتری .

ای خورشید پرفروغ زندگی،تو به من هستی بخشیدی و وجود تاریکم را با نور تابان خویش روشن ساختی،از نیست به هستم کشاندی و نغمه ی زیستن رادر گوشم زمزمه کردی .

ای آموزگار بزرگ که به من رسم دوست داشتن و مهربانی را وگذشت را آموختی،بگذار در دریای وجودت غرق شوم تا به ساحل معرفت برسم ،بگذار در این راه جسم خاکی خود را فدای تو کنم چون با تمام وجود دوستت دارم عزیزم..........